Nervus Vagus resetten

Hey lotgenoten,

Vorige week een inzicht en een oefening gekregen van mn fysio die mij enorm heeft geholpen. Ik heb echt een flinke sprong in mn herstel gemaakt. Ter nuance: sinds vorige week maandag stond ik eindelijk weer eens in het groen (na 2 weken vermoeid in geel/oranje nauwelijks iets kunnen doen), ben ik ook begonnen met lasertherapie (zie het aparte topic), extra supplementen én een boosterinjectie. Overig verwachtingsmanagement, bij mij werkt 't als magie, maar bij twee andere kennissen post-covid naar wie ik m doorstuurde heeft het nog niet gewerkt (weet nie hoe ze oefening uitvoerden en ze hadden de bredere uitleg/betrokkenheid van de fysio er niet bij). Anyhow, komt ie:

Wetenschap / medische wereld is er inmiddels wel over eens dat post covid een post viraal syndroom is waarbij het autonome zenuwstelsel is ontregeld. De spil in de communicatie tussen dit zenuwstelsel, overigens ook heel nauw verbonden met ons immuunsysteem en de hersenen, is de 10e hersenzenuw: de nervus vagus. Deze zit aan weerszijden van de hals, is verbonden met hart, longen en spijsverteringsorganen en vervult tal van functies voor het parasympatisch deel van het zenuwstelsel, oftewel de ontspanning/herstel stand. Bij Post Covid is dit autonome zenuwstelsel zeer overgevoelig of wisselt zonder (logische) externe aanleiding tussen de stress en herstelstand. Vervolgens geeft de nervus vagus dan door aan de hersenen: je bent kapot moe. Maar eigenlijk ben je dat niet (als je niet al langere tijd onbewust in de stressstand hebt gestaan) … het is een miscommunicatie tussen lichaam en brein. Let wel: ik zeg absoluut niet ‘het zit alleen maar tussen je oren’, maar door post virale ontregeling van je lichaam komt er dus een verkeerd signaal aan in je hersenen. Vervolgens krijg je ook lichamelijke sensaties die duiden op vermoeidheid, vermoeid gevoel en denk je ook ik ben vermoeid. Maar zo lang je autonome zenuwstelsel in het verkeerde standje blijft staan of schieten, blijf of wordt je inderdaad wel echt vermoeid. Zaak dus om dat systeem te resetten. Daar heeft dit voorgaande inzicht en onderstaande oefening bij mij dus een wereld van verschil gemaakt.

- Ga op je rug liggen en leg je handen gevouwen achter je hoofd.
- Laat het gewicht van je hoofd rusten op je handen. Trek je kin iets naar je borst.
- Laat je hoofd rustig liggen en kijk met je ogen naar rechts, zo ver als je kan.
- Alleen je ogen bewegen, je hoofd ligt nog steeds in het midden met je neus naar het plafond.
- Blijf naar rechts kijken.

Op een gegeven moment moet je slikken, gapen of zuchten.
Dit gaat automatisch, daar hoef je niks voor te doen. Het kan wel een halve tot een hele minuut duren voor dit gebeurt. Dit is een teken van ontspanning in je parasympatische zenuwstelsel dat aangestuurd wordt door je nervus vagus.

Herhaal hetzelfde, maar kijk dan zo ver mogelijk naar links met je hoofd in het midden.
Ook hier wacht je tot je slikt, gaapt of zucht.

De ervaring leert dat het aan één kant veel langer kan duren voor je in de ontspanning komt dan de andere kant.

Doe deze oefening voor je gaat slapen en als je ’s nachts wakker wordt. Of wanneer je gedurende de dag een reset van je zenuwstelsel nodig hebt, bijvoorbeeld als je je overprikkeld voelt of net iets als stressvol hebt ervaren.

Je kunt de oefening eventueel ook zittend doen, achter je bureau of op de bank.

Ik doe m meestal staand voor de spiegel. Daarbij kreeg ik er de uitleg bij dat de stand van je huig een indicator kan zijn welke kant je vooral op  moet kijken. Bij mij gaat ie vaak weer een beetje naar links hangen, waardoor ik dan vooral naar rechts moet kijken. Zodra ik ga gapen, voel ik vooral van alles in mn hoofd en hals aan de rechterkant trekken. Daarna hangt mn huig weer een stukje meer naar rechts. Ik noem de oefening dan ook wel 'de huig uitlijnen'. 

Maar vooral het resultaat was verbluffend. Ik werd donderdagochtend om 10u weer moe, ik dacht ‘wat zou het?’, deed de oefening en binnen een paar seconden na het gapen trok de vermoeidheid weer weg. Daarna ging mn lichaam de hele dag door uit zichzelf gapen, alsof ie opeens een tool had om in de autocorrectie te schieten. Ik ging 's avonds weer eens borrelen van 18 tot 21u. Moe om 21u, ik dacht tsja dat is ook wel logisch met wat ik gewend ben... hmm toch even de oefening doen. Poef, vermoeidheid weg gezellig tot 23.30 doorgegaan. Sindsdien doe ik de oefening 10-20x per dag als ik vermoeid ben en werkt echt als een toverspreuk. 

Hoop dat dit ook voor jullie werkt, al is het maar een enkeling…