Henk (59): “Ik vond het zo fijn dat de arts zei dat mijn longen goed klonken, ik kon haar wel zoenen. Ik was echt bang dat mijn longen waren aangetast, dat het niet meer beter zou worden.” Er is nog weinig bekend over het coronavirus en de langeretermijngevolgen voor patiënten die herstellen. Henk is een van hen en deelt hier zijn verhaal.
“Toen ik ziek werd, was er in mijn regio bijna nog niemand met corona. De huisarts adviseerde me om paracetamol te nemen en uit te zieken, maar het ging steeds slechter. Ik was helemaal kapot, kon niet slapen en hoestte de longen uit mijn lijf. Toen ben ik met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht, waar ik meteen zuurstof heb gekregen en een infuus met antibiotica als voorzorg om een extra longontsteking te voorkomen.”
“Na anderhalve week in het ziekenhuis knapte ik wat op. Twee dagen daarna zou ik misschien naar huis kunnen, maar mijn bed was dringend nodig en het leek goed te gaan. Een uur later mocht ik al gaan. Anderhalve dag erna ging het toch weer slechter en ben ik opnieuw met de ambulance naar de eerste hulp gebracht. Ik was toen heel bang om op de IC terecht te komen, maar gelukkig hoefde dat niet. Ze hebben me maximaal zuurstof toegediend op de corona-afdeling.”
Ik vind het vreselijk wat mijn familie en vrienden hebben doorgemaakt. Een vriend die me in het ziekenhuis heeft opgezocht vertelde me later dat hij enorm was geschrokken om hoe ik erbij lag en dat ik totaal niet aanspreekbaar was. Hij was er kapot van. Dat is heel heftig om te horen.
“Toen ik naar huis mocht, kon ik alleen maar op bed liggen. De week erna ging het weer wat beter en kon ik een uur of twee tv kijken. In de tweede week kon ik een klein stukje lopen, een paar honderd meter maar. Alleen werd ik in het weekend, toen ik voor het eerst alleen naar de winkel ging, ineens heel duizelig. Ik was bang dat het weer mis zou gaan, maar gelukkig ontdekte de arts van de dokterspost dat het aan mijn manier van ademen ligt. Mijn longen zijn gewend heel hard hun best te doen, waardoor ik ga hyperventileren en duizelig en benauwd word. Nu moet ik meer op mijn ademhaling letten en die trainen.
"Ik vond het zo fijn dat de arts zei dat mijn longen goed klonken, ik kon haar wel zoenen. Ik was echt bang dat mijn longen waren aangetast, dat het niet meer beter zou worden.”
“Ik heb geen conditie meer en heb weinig spierkracht. Ook ben ik ongeveer tien kilo afgevallen. Inmiddels heb ik van de fysiotherapeut wat spierkrachtoefeningen en ademhalingsoefeningen gekregen, waardoor ik er nu weer vertrouwen in heb.”
“Ik had zelf veel behoefte aan informatie toen ik ziek werd en als ik daar voor anderen aan kan bijdragen, doe ik dat graag.”
Dit interview is afgenomen op 22 april 2020.
