Goedenaovond,
Begin april had corona opgelopen. Ik kreeg koorts en ook hoesten. Een week later kreeg ik uit het niets benauwdheidsklachten alsof ik niet genoeg zuurstof kreeg als ik ademde.
Mijn longen zijn met een stethoscoop beluisterd en waren goed. Saturatiemeter geeft ook 99% aan dus dat is ook goed en het bloedonderzoek bevestigde o.a. dat er geen ontsteking was.
Nu is mijn vraag: Hoewel ik benauwd ben kan ik buiten gewoon lopen en het is niet zo dat de benauwdheid erger wordt naarmate ik meer loop of dat ik het uithijg als ik een trap oploop.
Waarom in hemelsnaam de benauwdheid bij rust alsof ik lucht moet happen terwijl mijn zuurstofgehalte prima is? Tevens is deze benauwdheid elke seconde van de dag aanwezig en ik kan er 's nachts niet van slapen.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Ik denk dat je wellicht toch je activiteiten drastisch moet terugschalen. Je kunt vertraagd klachten krijgen na inspanning, dat komt heel veel voor. Ook bekend dat je saturatie goede waardes geeft, maar je toch benauwd ben... zelf helaas ook last van.
Probeer vooral te luisteren naar je lichaam zou ik zeggen, heb hetzelfde gehad en achteraf gezien veels te veel door grenzen gegaan. Ik weet niet wat je allemaal doet op een dag, maar ik zou echt even rustig aan doen, ook als je denkt dat je al weinig doet.
Succes
Hoi,
Waar Rogier inderdaad zegt, echt goed uitkijken nu. Ik herken het heel erg, ik kreeg een week nadat ik klachtenvrij was opeens last van druk op m'n borst, raar gevoel in m'n longen. Ook niks te horen bij de huisarts, saturatie goed. Ik dacht, het gaat wel, ik ga gewoon door. Een maand later ben ik helemaal ingestort en nu, bijna vijf maanden na m'n besmetting, heb ik nog steeds klachten. Echt goed op de rem trappen nu! Ik wou dat ik dat destijds had gedaan. Je hoofd wil wel, maar je lichaam zegt (misschien nu nog zacht, hoe langer je niet luistert hoe harder het wordt) rustig aan.
Sterkte!
Heel erg bedankt voor de reacties. Ik weet alleen niet wat 'teveel' doen is.
Moet ik de hele dag thuis zitten? Mag ik wel een stuk lopen/fietsen? Hoe lang moet ik rustig aan doen? Wat mag ik wel en niet doen? Wel even mijn hoofd laten zien op een verjaardagsfeest en proberen mijn gedachten te verzetten of toch niet gaan en thuis depri zitten?..
Ik weet niet wat wel en niet kan.....moeilijk moeilijk.
Dat is ook het allerlastigste, waar ik ook steeds mee worstel.. Onhandige hieraan is dat je meestal achteraf pas merkt dat je teveel hebt gedaan. Een stukje wandelen/ fietsen zou ik zeker doen zolang het goed voelt, beweging is ook goed voor je lichaam én hoofd. Vooral veel afstaken achter elkaar zou ik mee oppassen, rust inbouwen. Niet maar doorgaan omdat het "moet" of nog wel even kan. Veel succes hoor! En misschien dat de huisarts of een ergotherapeut kan helpen. Liever ether voorkomen dan genezen ??
Beste R.,
Gaat het al beter? Heb zelf geen last gehad van benauwdheid, maar wel van een verkeerde ademhaling. Had vooral last van draaierigheid en hartkloppingen, maar mijn saturatie was ook altijd goed.
Het was in het begin alsof mijn hersens de ademhaling niet meer vanzelf aanstuurde. Als ik mijn hersens ergens voor gebruikte waarbij ik moest omschakelen, leek het alsof mijn ademhaling stopte. Ik moest dan stoppen met wat ik aan het doen was en bewust gaan zitten ademhalen. Mijn ademhaling zat ook veel te hoog. Met inademen via de neus, het kort vast te houden, en dan langzaam via de mond uitademen kreeg ik de boel dan weer op gang / tot rust.
Misschien dat die benauwdheid bij jou ook met de ademhaling te maken heeft? Er zijn op deze site en op bijvoorbeeld Youtube korte instructies over ademhaling te vinden.
Goedenavond Sami,
Ik heb mijn ups en downs maar mijn kortademigheid gaat (nog) niet weg. Voel me wel iets beter dan in het prille begin.
Wat bedoel je met verkeerde ademhaling? Alsof je geen zuurstof krijgt de hele tijd? Wat fijn dat de ademhalingsoefeningen bij jou hebben geholpen. Hoe lang heb je die oefeningen gedaan voordat je effect begon te merken?
Ook goedenavond R.,
Op de een of andere manier zit mijn ademhaling dan te hoog. Normaal haal je adem en beweegt je buik/middenrif vanzelf mee. Dat gebeurde bij mij een hele tijd niet meer vanzelf. Het voelde dan alsof ik mijn buik inhield en die alleen nog met die ademhalingsoefening nog enigszins in beweging kreeg.
Had op een gegeven moment wel het gevoel dat ik de hele tijd met die ademhaling bezig was, terwijl die vanzelf hoort te functioneren. Merkte later dat het wel meer vanzelf ging als ik regelmatig kort in beweging kwam (huishoudelijke dingen werkten bij mij goed: even wat stofzuigen, een was aanzetten, wat dingen afwassen). Maar bij mij is vermoeidheid niet continu een probleem. Die komt bij mij vooral als reactie nadat ik teveel heb gedaan (halve dag tot een dag later).
Denk dat degenen bij wie vermoeidheid overheerst, het probleem hebben dat het rustgevende deel van het autonome zenuwstelsel de hele tijd aanstaat en dat bij hen het activerende deel niet reageert (waardoor die ademhaling en bloeddruk niet worden afgestemd op de inspanning die je wilt doen).
Volgens mij was het bij mij andersom en reageerde mijn lichaam juist overdreven gestresst doordat het rustgevende deel niet werkte en die reactie niet afremde (soort paniekreactie met hartkloppingen, hoge bloeddruk, ingehouden ademhaling). De vermoeidheid kwam dan pas later, in reactie op teveel adrenaline.
Het gevoel van zuurstoftekort is bij mij niet zozeer benauwdheid, maar draaierigheid en slapte in ledematen, tintelende onderarmen en een verzadigd gevoel links bovenop mijn hoofd.
Het is tussen juni en december steeds minder erg geworden. Daarna zat de vooruitgang een tijdje vast. Sinds de fysiotherapie eind februari gaat het weer vooruit. Denk (onder andere) doordat het doen van korte afgestemde oefeningen helpt om vaker zonder nadenken dieper te ademhalen. Merk nu ook dat die ademhaling bij wat zwaardere activiteiten (relatief zwaarder …), ook weer vanzelf die diepere buikademhaling correct afstemt waardoor ik weer meer gedaan krijg. (Wonderlijke momenten zijn dat!)
Je lijkt wel een kopie van mij. Hoe lang heeft het bij jou geduurd voordat je weer een 'automatische' normale ademhaling had en je weer enigzins beter kon functioneren doordat de rustgevende en activerende delen van de ademhalingen weer in balans functioneerden?
Oeps, ik had het bericht nog aangevuld net. (Had eerder op ‘Opslaan’ gedrukt terwijl ik nog niet klaar was.) Denk dat je in de laatste alinea’s een deel van het antwoord vindt?
Ik denk overigens dat ik misschien wat eerder hulp had moeten zoeken (heb langer dan een half jaar gewacht, omdat het me lange tijd lukte zelf vooruit te komen). Maar die (in mijn geval) fysiotherapie is prettig omdat iemand dan met je meedenkt en dingen kan aandragen die dan heel logisch lijken, maar waar je zelf niet was opgekomen. :-)