Daar gaan we dan. Ten einde raad.

28 februari 2022 kreeg ik covid. 1 week doodziek alleen maar slapen benauwd zijn niets ruiken en proeven. Een baas die zei na 5 dagen quarantaine moet je meteen weer fulltime werken. Geen opbouw of niets. Midden Mei na vele onbekende klachten (moe,hoofdpijn,benauwdheid, hoge hartslag, vergeetachtig, enz. Kreeg ik vanuit de huisarts het label long covid. De dokter zei je moet zelf kijken of je kan werken ja of nee daar oordeel ik niet over. We gaan fysiotherapie starten. Daar een intake gesprek gestart met het advies 5 weken lang niet werken. Ik ben 25 en heb vaker in mijn 5 jaar dienst wel eens ziektes gehad veel keel en amandelontstekingen waardoor ik soms in het ziekenhuis belanden of ziek thuis moest blijven. Dit werd al nooit in dank afgenomen op mijn werk.

Dus om 5 weken volledig niet te werken durfde ik absoluut niet. (Grootste fout van mijn leven besef ik nu) ik ben 4 uur gaan werken van de normale 8 uur van mijn 36 uren week. Ik heb 2x per week fysiotherapie en ben per 2/4 weken 1 uur opbouwen van werkzaamheden. Ik gaf continue op werk aan dat het opbouwen te snel gaat dat ik nog moe ben. En dan kreeg ik antwoorden als ja doe dit half uur langer werken dan bewijs je aan je baas dat je probeert te werken. Doordat ik continue over mijn grenzen ging bij werk en verwaarloosde ik alles om mezelf heen. Geen energie om af te spreken met familie en of vrienden. Persoonlijke verzorging was geen energie voor en ik sliep continue in de middagen. Nu 1 jaar verder gaat het wel steeds beter maar het continueen onbegrip vanuit werk doet wel pijn. Ik heb persoonlijk niet het gevoel dat er naar mijn gezondheid werd gekeken maar alleen naar de mogelijkheden om zo snel mogelijk weer fulltime me aan het werk te krijgen. Als ik terug kijk naar mijn herstel traject vind ik dat mijn grenzen continue zijn vertrapt en genegeerd. Bij elk opbouw plan wat ik gaf komt een afkeurende mail terug met: het normaal verloop van long covid met herstel is 6 maanden en je zit al op … zoveel maanden. Dus nu zit ik op 7:30 uur per dag. Met geen aangepast werk in al die 12 maanden daar was zogenaamd geen ruimte voor. (Wat bij mijn beroep zeker wel kan maar dit word doelbewust genegeerd) En heb ik het idee dat ze me liever zo snel mogelijk de ziektewet uit hebben om mij dan uiteindelijk te ontslaan (ook al heb ik een vast contract).

Ik heb het gevoel dat ik met mijn rug tegen de muur sta en continue word geforceerd om maar meer en meer te werken. Ik kan niet veilig zeggen nu dat deze opbouw teveel is en dat ik er tijd vanaf zou willen uit angst voor boze reacties. Collega’s hebben überhaupt 0 begrip voor de situatie en vinden dat ik me al 1 jaar lang aanstel. Terwijl we zelf allemaal in de zorg werken! Ik had een voorstel om binnen 5 weken dat laatste half uur op te bouwen elke week 1 dag 8 uur werken en dan na 5 weken fulltime weer in dienst te zijn. Al ben ik, na 6 uur werken eigenlijk al op. Daarop heb ik weer een afkeurende mail gekregen dat ik binnen 3 weken weer volledig moet werken en dat ik daarin geen keuze heb. En dat ik anders maar mijn contract moet laten aanpassen van 36 uur naar minder omdat het toch wel allemaal erg lang duurt. Ik ben zelf ook bang stel in mei zou ik toch nog in de ziektewet zitten wat dit zou gaan betekenen voor mij. Omdat het dan 1 jaar geleden is. 
 

hebben andere mensen ook zulke verschrikkelijke ervaringen met hun werkgevers/werknemers en arbo artsen. Want ik heb zelf absoluut niet het gevoel dat ik over 3 weken vrolijk energierijk naar mijn werk kan gaan voor 36 uur, zonder mijn sociale leven er totaal aan kapot te laten gaan. Als ik oprecht eerlijk naar mezelf zou zijn. Zou ik maximaal 6 uur per dag willen werken maar door alle horror van het afgelopen jaar durf ik dit gewoon niet eerlijk te melden omdat er alleen boosheid en onbegrip als reactie komt.

Wat is nu een goede manier om dit alles aan te pakken :(


Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.

Monalisa 1 jaar geleden

Hoi Lillies, wat een naar verhaal. Je zou denken dat juist mensen in de zorg je zouden moeten steunen.

Ik heb ooit een zelfde soort situatie meegemaakt en de stress en angst die dat oplevert. Dat helpt je niet bij je herstel.

Als je zo geintimideerd wordt is het moeilijk om voor jezelf op te komen en je grenzen te bewaken. Ik denk wel dat je het best trouw aan jezelf kunt zijn. Soms betekent dat andere keuzes maken. Maar dat kun je alleen zelf bepalen. Ik hoop dat je eruit komt en toch nog de steun vindt die je nodig hebt. 

lillies 1 jaar geleden

Dankjewel! Ik hoop het ook morgen samen met de fysiotherapeut een plan van aanpak maken en donderdag meteen de huisarts erbij betrekken. Aan de reacties hier lees ik duidelijk dat dit niet oké is.

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

Ben je geen lid van de vakbond? Rechtsbijstand? C-support al ingeschakeld? Want dit is niet normaal.

Men negeert ook volledig de leidraad voor bedrijfsartsen en werkenden: reintegratie en herstel na covid 19.

lillies 1 jaar geleden

Geen lid van de vakbond, wel rechtsbijstand. Dus als het echt te gek voor woorden word ga ik hun zeker inschakelen. Alleen al het besef dat mijn werk absurd zich gedraagt is wel fijn als bevestiging 

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

Het is al te gek geworden....je had, eerlijk gezegd, al lang in moeten grijpen. Ik zou nu als de wiedeweerga de rechtsbijstand raadplegen en C-support. Er gaat echt heel veel mis. C-support heeft ook arbeidsdeskundigen e.d. die je kunnen adviseren.

Ik zou me opnieuw ziekmelden en als je nog geen erhotherapeut hebt, die inschakelen. Ergo is veel belangrijker dan fysiotherapie. Je werk mag je ziekmelding niet weigeren. Als zij hieraan twijfelen moeten ze de bedrijfsarts inschakelen. Ook staat het je vrij een second opinion aan te vragen, om een andere bedrijfsarts te vragen, of een klacht in te dienen.

De leidraad voor bedrijfsartsen, reintegratie en herstel na covid 19 staat gewoon in pdf op het net. Via Google vind je hem zo. Vraag de bedrijfsarts waarom er consequent wordt afgeweken van de leidraad die er ligt.

Eventueel kun je zelf nog een second opinion aanvragen bij een andere bedrijfsarts (niet bindend), of een deskundigenoordeel bij het UWV (hou rekening met maanden wachttijd).

Er is geen vaste hersteltijd voor long-covid en al helemaal GEEN normaal verloop. Klachten die langer dan 3 maanden aanhouden ziet men als langdurige long-covid klachten. De meeste mensen herstellen dan vervolgens alsnog binnen totaal 6 maanden, of een jaar, maar na 6 maanden niet hersteld gaat het herstel nog trager en langzamer en na een jaar helemaal. Geen LV patient is hetzelfde, her herstel en reintegreren is volkedig maatwerk > staat ook in de leidraad. Je bedrijfsarts heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt.

Ik vraag me eerlijk gezegd af of je werk niet zo'n druk op je zet, omdat ze steken hebben laten vallen in je herstel en reintegratie, waarbij, na 2 jaar, mogelijk sancties van het UWV zullen volgen. Ook omdat men geen aangepast werk aanbiedt en eigenlijk de reintegratie 'frustreert'. Ik zou dus zeker eerder gister dan morgen de rechtsbijstand en C-support gaan benaderen en inschakelen. Hoe zwaar ook, je moet echt voor jezelf op gaan komen. Een ander doet het helaas niet. 

Je contract aan laten passen sowieso niet mee akkoord gaan. Ze zetten aan alle kanten druk, maar niet rechtsgeldig, dat kan zo maar niet naar minder uren. Echt schakel je rechtsbijstand in...

Neem al je gesprekken op, zorg dat je de rest zwart op wit op papier of op de mail hebt. Leuk is anders, maar nodig is het misschien helaas wel.

Wellicht moet je jezelf, in een later stadium > eerst rust en herstel > ook afvragen of dit wel de werkgever en de omgeving is waar je voor wilt blijven werken. Je probeert nu, naar mijn idee, de lieve vrede te bewaren en laat aan alle kanten over je heen walsen, ten koste van je herstel en je gezondheid. Maar je werkgever heeft eigenlijk al ingezet op slikken of stikken en een dreigend arbeidsconflict. Triest genoeg, want zo zou het nooit mogen zijn.

lillies 1 jaar geleden

Ik heb mezelf continue weggecijferd om alle mensen om me heen tevreden te houden (wat nu dus blijkt nooit werkte). Maar om dat patroon te verbreken was er veel nodig. 

Ik had niet eerder van C-support gehoord maar ga me er meteen aanmelden. 

In het begin dacht ik naief dat dit wel in 6 maanden op te lossen was, want ik had 4 vaccins en geen extra nadelige factoren zoals overgewicht enz. Legde alle vertrouwen in de bedrijfsarts en deed zelf geen extra onderzoek. De gesprekken ging eigenlijk altijd over de telefoon en ik zag toen geen noodzaak om alles op te nemen. Er was geen baas op de werkvloer omdat zij ook zelf in de ziektewet zat pas na 2 maanden hadden we een nieuwe baas. Die nergens helaas kennis vanaf heeft.

De fysiotherapeut heb ik 3x per week 2 dagen sporten 1 dan ademhaling oefeningen en rust momenten enz. De ergotherapeut zag ik zelf geen noodzaak aan maar als dit mogelijk helpt ga ik hier toch achteraan. 

Goed om te weten dat een second opinion ook kan. Mocht het uit de hand lopen. Rechtsbijstand heeft bij familie ook steken laten vallen dus we zijn wel lid ervan maar wel skeptisch over hun diensten.

De berichten hier laten me wel dondersgoed beseffen dat wat er bij mij op werk gebeurt absoluut niet oke is. Dat is wel even slikken. 

Inderdaad wanneer ik weer hersteld heb ga ik zeker solliciteren naar een andere baan wel met dezelfde functie, mijn werk doe ik met plezier maar het bedrijf is onmenselijk en oneerlijk bezig. Ook een zure appel om dat te beseffen. 1 jaar geleden dacht ik dat ik hier voor altijd zou werken. (sinds mijn studie afgerond was hier begonnen en tot op heden altijd met plezier naar werk gegaan nu ga ik met tegenzin)

Ik ga dus absoluut niet akkoord met uren op mijn contract te verminderen na dit antwoord. Het voorstel alleen al vond ik misselijkmakend. Vanaf nu word het alles opnemen en zwart op wit laten zetten. Jammer dat het zo uit de hand kan lopen. 

Met mijn herstel traject is van alles ook misgegaan omdat er toen ook geen baas was. Geen intake gesprek met de bedrijfsarts nee een kort gesprekje van 5 minuten met oke je hebt covid hoeveel werk je nu. oke bouw maar op en doei. 

Onzekere tijden maar hopelijk gaan ze nu wel meewerken als ik eens van mezelf af bijt in plaats van maar alles accepteer.


Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

Ik herken het patroon helaas. Vaak duurt het wel even om daarvan af te komen. Been there! En soms ook nog steeds die valkuil.

Na het aanmelden bij C-support kun je eventueel telefonisch contact opnemen en aangeven dat er spoed is en je graag iemand zou willen spreken t.a.v. de situatie op je werk. (Anders krijg je een wachttermijn van 6-8 weken denk ik ongeveer en dat is alleen de intake, nog geen nazorg adviseur of deskundige, arts, etc)

Als ik hoor hoe het met je gaat denk ik dat het belangrijk is om te kijken naar het nut van fysio en het nut van de ergo. Fysio bleek bij mij mijn klachten vooral in stand te houden (inspanningsintolerantie) en uiteindelijk ook te verergeren. Met ergotherapie kom je achter je belastbaarheid en wordt er ook gekeken naar of fysio op dit punt wel zo verstandig is. Voor veel mensen werkt fysio en sporten averechts. Helemaal niet bewegen is ook niet goed, maar teveel fysio's noemen zich gespecialiseerd in covid en hanteren nog steeds de richtlijnen van begin pandemie > die ook achterhaald zijn.

https://www.c-support.nu/nieuwe-inzichten-leiden-tot-andere-aanpak-long…

En

https://dtvnieuws.nl/nieuws/artikel/nieuwe-inzichten-leiden-tot-andere-…

Second opinion heb je recht op en heb je sneller dan bijvoorbeeld zelf een deskundigen oordeel aanvragen bij het UWV. Maar; je werk en de bedrijfsarts mogen de second opinion wel volledig naast zich neer leggen.

Qua rechtsbijstand; ik snap dat je sceptisch bent, maar je zaak aanmelden verlies je niets mee. Een rechtsbijstand kan steken laten vallen, maar ondanks dat kunnen ze je nu wel adviseren in wat wel en absoluut niet te doen. Je zaak aanmelden voor advies geeft je juridisch in ieder geval meer houvast dan je nu hebt. Je wint er altijd meer mee voor jezelf dan ze niet inschakelen in dit stadium. Ik heb een hele goede ervaring en een minder goede ervaring met 2 verschillende zaken. Het is niet alleen kommer en kwijl. Vanuit mijn vakgebied durf ik te stellen dat er bij de rechtsbijstand veel mis kan gaan, maar ook heel veel gewoon goed. Ook dat zijn mensen die werken en fouten maken. (Helaas).

Met ziekte wordt vaak helaas pas duidelijk hoe werkgevers met hun personeel omgaan. En dat is inderdaad een zure appel. 



europesecentralebank 1 jaar geleden

Ik schaar me helemaal achter wat Wendy zegt. Vooral ook over de fysio — dat klinkt als veel te veel inspanning! Ter aanvulling over de rechtsbijstand: inderdaad niet altijd de best geïnformeerde adviseurs. Een willekeurige jurist van de rechtsbijstand (waarvan ook nog de vraag is in welk soort recht ze vooral gespecialiseerd zijn) heeft nauwelijks de tijd en kan meestal niet alles wat relevant is voor jouw situatie goed door spitten.

Als je een CAO hebt, informeer je dan bij de juridische adviseur van een vakbond die daarover heeft onderhandeld! Zij kennen de afspraken en regels voor jouw bedrijfstak het beste, en weten heel precies wat voor vergelijkbare zaken eerder speelden. Ik heb bij iedere arbeids-gerelateerd probleem altijd erg veel aan mijn vakbond gehad, voor informatie en voor bijstand, ook waar het niet tot een rechtszaak of conflict kwam.

Channy 1 jaar geleden

Hallo Lillies,

Dit verhaal raakt me enorm en hierin geef ik Wendy helemaal gelijk, je hebt het veel te ver laten komen maar zo herkenbaar, heb hetzelfde meegemaakt, jezelf wegcijferen, over je heen laten walsen en ik snap het wel, je bent moe, uitgeput en alles vreet energie maar jij bent uiteindelijk belangrijker dan wat dan ook. Ik weet dat veel mensen onbegrip hebben voor long covid, ik wordt ook door veel mensen niet serieus genomen maar probeer er boven te staan, ze weten niet beter, makkelijk gezegd natuurlijk, ik trok me ook alles aan van wat een ander zei en dacht maar daar leer ik nu steeds meer schijt aan te hebben, een ander zijn mening moet je zien als zuurstof. Ik denk dat je er heel goed aan doet om voor een andere werkgever te gaan werken, want het levert je alleen meer veel stress en spanningen op en dat komt je herstel niet ten goede. Ik heb hetzelfde meegemaakt, te ver over mijn grenzen gegaan, niet geluisterd naar mijn lichaam en me ook niet ziek gemeld maar kreeg op den duur wel ontslag omdat ik niet goed meer functioneerde, achteraf bekeken heb ik gewoon dom gehandeld maar ik heb hier mijn les uitgehaald, nooit ergens blijven waar je niet gewaardeerd of gerespecteerd wordt. Uiteindelijk is werk maar werk en je hebt maar 1 lichaam, pas goed op jezelf!







europesecentralebank 1 jaar geleden

Beste Lillies,

Het klopt echt niet, dat er 6 maanden voor long Covid staat.

Het klopt ook niet dat je bij ziekte in het eerste jaar je contract moet aanpassen.

Je hebt wettelijke bescherming: over de uren die je niet werkt kan in de eerste twee jaar van je ziekte kan (grofweg en afhankelijk van je CAO) je salaris naar ten laagste 70% worden teruggebracht. Pas daarna kan er ontslag of wijziging contract eenzijdig worden opgelegd vanuit de werkgever.

Heel beroerd dat je zo wordt behandeld, en ook niet goed voor je gezondheid. Misschien concreet dit advies:

—Voor informatie over je contract en CAO-afspraken kun je het best een afspraak maken met de vakbond. Vaak geven ze ook juridische informatie aan niet-leden, of kun je alsnog lid worden.

—Niet akkoord gaan met vermindering van uren uit schuldgevoel! Stel dat je ziek blijft, dan heb je later meer problemen (want lager salaris) met een ziektewet-uitkering!

— Vind een arts/ fysio / ergotherapeut die wel snapt wat er met je gebeurt en die met je meedenkt (eventueel met hulp van C-support, de mensen daar kunnen je echt bijstaan met herkenning en advies in deze ellende). De bedrijfsarts moet zich op diens advies baseren en mag de primaire behandelaar niet negeren!

— Het is duidelijk uit je verhaal dat je teveel onder stress staat en dat dat niet helpt bij je herstel: dat moet je zelf allereerst accepteren en echt serieus nemen, dan kun je alle stappen nemen om jezelf beter te beschermen. Misschien dat je collega’s je ook een beetje beter begrijpen als je het zelf als feit kunt presenteren dat ook jou overkomt (en niet als jouw probleem, of iets om je schuldig over te voelen of voor te verontschuldigen)

Heel veel sterkte!

lillies 1 jaar geleden

Super bedankt voor de informatie van het contract en het herstel termijn van covid. Als ik dit alles zo lees denk ik jeetje wat ben ik stom voor zo alles vanuit de bedrijfsarts te geloven en aan te nemen.  Ik heb me net meteen bij C-support aangemeld. Werk hun pusherige gedrag geeft me absoluut veel stress als ik eerlijk ben naar mezelf. En ik vrees dat ze me te veel hebben geforceerd mijn grenzen continue te vertrappen dat ik eigenlijk nog minder moet gaan werken dan dat ik nu doe. Wil ik nog een leven buiten werk hebben. En een ergotherapeut ga ik ook maar inschakelen. De CAO induiken vind ik persoonlijk doodsvermoeiend. Lange stukken tekst lezen is een echte uitdaging maar daarin ga ik wel hulp vragen aan familie. Dat ik wat beter kan begrijpen wat mijn rechten zijn.

Ik heb helaas 3 collega's die denken dat long covid gewoon aanstellerij is, de andere 11 collega's zijn gelukkig begripvol. Maar de opmerkingen van hun helpen ook niet mee in het me niet schuldig voelen. Terwijl ik er inderdaad niets aan kan doen. 

Tijd voor een andere aanpak. Bedankt!

Rene_DH 1 jaar geleden

Je zult het nu op de harde manier moeten leren, maar je moet beter voor jezelf opkomen en de wet en regelgeving omtrent langdurige ziekte goed kennen.

Een baas die zei na 5 dagen quarantaine moet je meteen weer fulltime werken. Geen opbouw of niets.

Een baas heeft daar niets over te zeggen. Jij meldt je ziek en zodra jij weer beter bent, meldt jij je beter. Ben je niet beter dan blijf jij ziek. Vaak als jij wat langer ziek blijft wordt een bedrijfsarts ingeschakeld. Je kan ook zelf aangeven dat je dit wilt, wat een goed idee is als de werkgever je probeert onder druk te zetten.

Dus om 5 weken volledig niet te werken durfde ik absoluut niet.

Je had werkgever kunnen informeren dat huisarts long Covid heeft vastgesteld. Dat je onder behandeling bent bij een specialist welke het advies geeft 5 weken volledige rust te nemen, en dan  de uren qua werk geleidelijk aan op te gaan bouwen. Als deze hiermee niet akkoord gaat: Aangeven dat je wilt dat ze een bedrijfsarts inschakelen.

Ik gaf continue op werk aan dat het opbouwen te snel gaat dat ik nog moe ben. En dan kreeg ik antwoorden als ja doe dit half uur langer werken dan bewijs je aan je baas dat je probeert te werken. Doordat ik continue over mijn grenzen ging bij werk en verwaarloosde ik alles om mezelf heen. Geen energie om af te spreken met familie en of vrienden. Persoonlijke verzorging was geen energie voor en ik sliep continue in de middagen.

Hier had je moeten aangeven dat: 1. Je merkt dat de opbouw van de uren niet evenredig loopt met jouw herstel en toename van belastbaarheid. 2. Dat je juist merkt dat je achteruit gaat en bang bent om er volledig uit te liggen als het zo doorgaat. 3. Advies inwinnen bij specialist en bij werkgever aangeven wat diens advies is (Rustiger aan opbouwen 99,9% zeker). 4. Als je er niet uitkomt met werkgever, aangeven dat je het gevoel hebt dat jullie er niet samen uit gaan komen en dat je graag een onafhankelijk derde partij wilt inschakelen (Bedrijfsarts).

Daarop heb ik weer een afkeurende mail gekregen dat ik binnen 3 weken weer volledig moet werken en dat ik daarin geen keuze heb. En dat ik anders maar mijn contract moet laten aanpassen van 36 uur naar minder omdat het toch wel allemaal erg lang duurt. Ik ben zelf ook bang stel in mei zou ik toch nog in de ziektewet zitten wat dit zou gaan betekenen voor mij. Omdat het dan 1 jaar geleden is. 

Niet je contract laten aanpassen. Kunnen ze je niet toe dwingen. Persoonlijk zou ik me opnieuw ziek melden en aangeven dat je door de te snelle opbouw nu merkt dat alles teveel wordt en dat je Long COVID klachten verergeren en je het op zowel mentaal als energetisch vlak even niet meer kunt opbrengen om te werken. Geef daarbij ook aan dat jij vermoed dat dit ook deels te maken heeft met de druk die door de organisatie op jou gelegd wordt. En zodra ze druk op jou uitoefenen —> Vragen dat zij Bedrijfsarts inschakelen. 

Bij elk opbouw plan wat ik gaf komt een afkeurende mail terug met: het normaal verloop van long covid met herstel is 6 maanden en je zit al op … zoveel maanden. Dus nu zit ik op 7:30 uur per dag. Met geen aangepast werk in al die 12 maanden daar was zogenaamd geen ruimte voor. 

Werkgever gaat niet over de duur van jouw herstel. Er zijn er genoeg die al 2 jaar ermee rondlopen en niet genezen zijn. Jij bent leidend in het aangeven wat wel of niet kan (Geeft aan of je ziek bent, of je kan werken en hoe lang). Werkgever kan met jou afspraken maken. Maar als jij het niet eens bent met voorstel van werkgever en jullie komen er samen niet uit, dan is bedrijfsarts zeer nuttig omdat zowel jij als jouw werkgever geacht worden dat advies te volgen. Je hebt recht op contact met bedrijfsarts.

Werkgever is wettelijk verplicht jou twee jaar lang door te betalen bij ziekte (70%). In het tweede jaar wordt jouw werkgever geacht een spoor2 traject in te zetten. Na twee jaar vindt een WIA keuring plaats. Het UWV gaat dan kijken of zowel jij als werkgever voldoende hebben gedaan ten aanzien van jouw re-integratie. In de contacten met jouw zaakbehandelaar van het UWV kun je het schofterige gedrag van jouw werkgever benadrukken! Bijvoorbeeld geen aangepast werk terwijl je wel aangegeven hebt dat dit noodzakelijk is. De conclusie kan dan zijn dat jouw werkgever onvoldoende heeft gedaan en dan worden zij verplicht een derde jaar jou door te betalen.


Oftewel dat je nu bijna een jaar bereikt maakt helemaal niets uit. Laat je niet forceren om je contract aan te passen. Laat je niet forceren om meer te werken als dat nog niet kan, en doe een stap terug mits dat nodig is. Ik denk dat dit nodig is overigens. 

Geef aan dat het je niet lukt om de uren te maken. Dat je qua klachten achteruit gaat en merkt dat het mentaal en lichamelijk steeds lastiger wordt om op te brengen om die uren te werken. Doe zelf een voorstel (4 uur per dag werken zou mijn advies zijn). En gaan ze er niet mee akkoord, of voeren ze druk op je uit, Meld je dan helemaal ziek en geef dan aan dat je wilt dat een bedrijfsarts wordt ingeschakeld.

Die zijn over het algemeen heel voorzichtig bij long Covid. Geef ook aan bij die bedrijfsarts hoe werkgever jou onder druk heeft gezet en hoe de verhouding op dit moment is tussen werken en privé. En geef tevens aan dat je denkt dat het goed is om qua werken een flinke stap terug te maken, zodat er ook ruimte komt om goed voor jezelf te zorgen en om aan jouw gezondheid te kunnen werken. 
 

Sterkte ermee!



lillies 1 jaar geleden

Ja tijd om mezelf te beschermen en om voor mezelf op te komen. Dit was altijd een valkuil maar nu is het genoeg. Ik heb nogal een manipulatieve baas die ging dreigen met ziekteverzuim onderzoeken. En ik had geen idee wat dit inhield en kwam met angst en paniek terug op werk. Wat uiteindelijk veel meer kwaads heeft gedaan. 

Toen ik vertelde dat ik long covid had. Was de baas die zo pusherig was er niet zij was zelf in de ziektewet beland (ironie). We hadden toen een tijdelijke andere baas. Een dame die nog erger was dan mijn eigen baas. Die zei ja 4 uur per dag werken is wel prima zo. Denk aan je mede collega's je wilt toch niet dat hun een burnout krijgen omdat jij er niet bent. We hebben net een ander bedrijf overgenomen en dit gehele team komt over 2 weken hier werken. Je wilt hun toch wel goed inwerken dat ze zich niet in de steek gelaten voelen enz. Manipulatief me continue schuldig laten voelen. Ik dacht liever 1 iemand (ik) met een burnout dan mijn gehele team. (een gedachte die ik nu NOOIT meer zal hebben). 

Als ik huilend de bedrijfsarts belde dat het opbouwen teveel was, kreeg ik als antwoord nouja probeer maar gewoon 30 minuten extra op te bouwen dan toon je tenminste wilskracht naar je baas (de wilskracht was er altijd) en dan zei ze: want ja..... een normaal covid verloop is 1 uur per 2 weken opbouwen we zijn al coulant dat we je 4 weken hebben gegeven om 1 uur meer te werken dan daarvoor. En dat accepteerde ik dan maar. Ik voelde me verslagen maar ik dacht voor mezelf opkomen heeft geen nut ze blijven doorhameren. Niemand in mijn omgeving die zei misschien moet je eens een second opinion aanvragen als dit zo gaat. En ik met mijn 25 jarige leeftijd heb nou niet echt veel levenservaring in ziekte bij een vast bedrijf/baan. Mijn referentiekader was part time jeugd baantjes en daarbij hield het op. Dat was heel anders.

Mijn contract uren blijven ze maar mooi vanaf. Zoals ik hoor is dat absoluut niet oke. 

Mijn nu bazin is sinds 5 maanden bij ons bedrijf daarvoor werkte ze voor zichzelf dus zij heeft geen kennis van deze zaken geeft ze ook toe, ook zij word aan haar lot overgelaten vanuit het bedrijf. En zegt ook ik weet alleen wat de bedrijfsarts zegt. Daar heb ik geen steun aan ook al bedoelt ze het wel goed. 

Ik hoop dat als ik nu eens van mezelf afbijt dat de bedrijfsarts me wel serieus gaat nemen want aan hun heb ik tot nu toe geen steun gehad. Ik ben inderdaad van plan om de opbouw van mijn uren aan te laten passen en minder te gaan werken weer. Ik merk aan mijzelf dat na werk ik meteen in slaap val. Er geen energie is voor mezelf te douchen/persoonlijke verzorging. Als ik iets leuk vond was het wel met make-up mezelf een uurtje te vermaken dat zit er al maanden niet in. Uberhaupt iets van leuke dingen is al helemaal puf meer voor. 

Deze reacties maakt het duidelijk dat er van alles moet veranderen en dat dit ook absoluut niet normaal is. Het is fijn dat er een bevestiging is dat mijn werk onmenselijk bezig is. En dat ik niet het probleem ben in dit verhaal. 


Monalisa 1 jaar geleden

Hoi Lillies, 

Als ik zo behandeld word, vraag ik mezelf ook af: ben ik hier dan nog op de juiste plaats en wil ik nog wel voor dit bedrijf werken. Of ben ik beter waard.

Je bent nog jong en hebt nog veel kansen in het leven. Maar eerst zorgen dat je beter wordt. 

Steun ons

Er moet meer perspectief komen voor mensen met Long Covid. Steun ons belangrijke werk!

Gezichten achter Long Covid