Iemand ervaring met spermidine?

Hoi,

Spermidine is tarwekiemconcentraat. Mogelijk kun je ook tarwekiemen of tarwekiemolie kopen die goedkoper zijn. Ben benieuwd wat je ervaringen zijn.

Nog een onderzoek gevonden over spermidine. 
Mitofagie is het proces waarbij defecte mitochondriën worden verwijderd en vervolgens worden vervangen door nieuwe. Op basis van de structuur van spermidine (Spd), een bekend mitofagiebevorderend middel, is een en prototypisch lid, 1,8-diaminooctaan (VL-004) getest in het lab op dieren. VL-004 heeft een sterker vermogen dan Spd heeft om mitofagie te induceren en te beschermen tegen oxidatieve stress. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/15548627.2022.2078069

Groetjes

Hee Mieke,

Dat artikel had ik ook gelezen en aangezien ik ook steeds blijf zoeken naar iets wat me weer verder brengt (het liefst iets wat in handbereik ligt qua kosten maar wat ook een beetje 'veilig' is en zonder bijwerkingen of verslavingsgevoeligheid). Dus ik heb het aangeschaft en ben nu een week bezig. Ik heb wel gekozen voor de variant gemaakt van biologische boekweit ipv tarwe. En ik heb echt het gevoel dat het wat doet! Ik ben natuurlijk nog maar een week bezig, maar op een of andere manier gaat het met veel van de klachten een stuk beter, ik voel me er erg goed bij. Nu hoop ik natuurlijk dat dit doorzet (en niet toevallig ook gewoon een opleving is, maar ik heb zo het idee dat het echt wel iets doet!). Ik wil later nog wel een keer een update doen.... of als je vragen hebt ofzo, dan vraag maar!

Ah oké, dat klinkt ook interessant, dat kende ik ook nog niet.

Maar die vermoeidheid merk ik het zeker in. Nu ben ik ook begonnen met strenger of eigenlijk liever voor mezelf zijn, door een wekker te zetten elke 2 uur en dan ga ik 15 minuten plat (met zo min mogelijk prikkels) met daarna nog ongeveer half uurtje thee drinken. Dat zorgt voor mij ook al voor steeds zakken qua hartslag enzo...

Maar ik heb nu gewoon dat ik energie over heb voor eten koken en ook geen verschrikkelijke hoofdpijn meer eind vd dag. Helderder in m'n hoofd de hele dag, veel minder duizelig, betere focus. Beter prikkels kunnen verdragen. Eigenlijk merk ik het echt op best veel vlakken. Het is bijna eng om te zeggen hoe goed ik me deze week voel! (Het is ook te 'lang' qua hoe constant het oké voelt om te zeggen dat het even een goed moment is zegmaar). Je hebt wel eens een paar goede dagen, maar dat is dus nu al de hele week, elke dag hetzelfde!

En btw, ik ben nu ongeveer 2,5 jaar ziek, ben elke keer op zoek naar iets wat helpt. Sommige dingen hebben wel weer even een zetje gegeven, maar dan lijkt het weer alsof je tegen een plafond loopt en dus iets vooruit bent, maar dan is er weer een max bereikt ofzo... Dus hoop echt dat dit ook doorzet, want het voelt wel als een zetje die ik nog goed kan gebruiken, zoals deze week gaat, zou ik er ook wel mee kunnen leven. Het voelt veel minder als een gevecht om door de dag heen te komen! (En dat is echt heel fijn kan ik zeggen!)

Maargoed, zoals ik al zei, ook op langere termijn kijken hoe het werkt (Of blijft werken!...)

Tjonge, pittig hé om ook zo streng te moeten zijn in een afgebakende tijd voor jezelf te stellen (ondanks dat het prettig is en je merkt dat je het nodig hebt). Hopelijk zou dit je ook verlichting kunnen gaan geven dan. Het gaat bij mij nog steeds goed moet ik zeggen, dus denk dat het zeker een goede invloed heeft! 

Ik gebruik de spermidine van Alka (dus van biologische boekweit gemaakt) omdat het mij goed leek de gezondste variant te pakken (geen tarwe/gluten). En ik neem nu nog gewoon 1 capsule elke ochtend.  Max is 2, maar ik wil eerst kijken hoe dit gaat (buiten dat betekend meer niet altijd beter)...

Hoop alleen dat m'n slaapproblemen ook nog zullen veranderen op ten duur, want dat blijft nog een beetje drama helaas... Maargoed ondanks dat voel ik me dus nu overdag wel echt beter op vele vlakken!

Ah super bedankt voor je antwoord. Ik ga ze ook bestellen en kijken wat het gaat doen. 

Het is best lastig inderdaad, ook omdat ik eigenlijk nog geen vooruitgang opmerk in de laatste 9 maanden. Ik merk dat ik daardoor ook heel weinig vertrouwen heb om nog te kunnen herstellen. 

Wanneer merkte jij dat je met kleine stapjes vooruit ging, na hoeveel tijd was dat? Kan je inmiddels wel weer wat werken of iets? 

Bestaan je slaapproblemen vooral uit veel wakker worden, lang wakker liggen enz? Dat heb ik wel, maar dat gaat wel beter dan in t begin. Waar heb je vooral last van? 

Heel benieuwd of je hetzelfde gaat ervaren als ik! Hoop het echt voor je, want 9 maanden stil blijven staan is niks...!

Heb hieronder (geprobeerd zo kort mogelijk) mijn verhaal/zoektocht te verwoorden. Sorry voor deze lap tekst, lees hem in stapjes, maar hoop vooral dat er iets voor je in zit, misschien qua steun van herkenning oid... 

Als eerst moet ik even zeggen dat afgelopen week het bij mij weer even iets minder ging helaas, maar dat was wel te verwachten, aangezien m'n maandelijkse periode was en ik al een tijdje merk dat de maandelijkse cyclus veel invloed heeft op de klachten. Maar daarentegen krabbelt het nu ook weer op en voel ik me weer echt fijn! (fijner dan voor gebruik van spermidine zegmaar, want meestal was de week na het maandelijkse feestje ook nog niet de beste, en nu is het eigenlijk gewoon prima). 

Ik vindt het lastig om te zeggen wanneer ik precies herstel begon te merken... Het eerste half jaar van longcovid wist ik namelijk niet zo goed wat er met me aan de hand was en was het ook voor bijvoorbeeld een huisarts niet het eerste waar die aan dacht, sterker nog werd ik naar huis gestuurd met dat ik waarschijnlijk te veel op m'n bordje nam en rustiger aan moest doen. Na terugkomen werd het een burnout, maar daar werd ik zo kwaad van, want ik wilde met mijn hoofd zo graag, maar mijn lijf deed gewoon steeds minder. Uiteindelijk, dus ongeveer na een half jaar doorgaan met alles en vechten tegen de klachten, want ik wilde zo graag, ben ik genoodzaakt te stoppen met werken. Ik stond namelijk als meubelmaker veel aan de machines in mijn eigen bedrijf en werkte daarnaast parttime in praktijkonderwijs als docent meubelmaken voor de klas, werken met machines en studenten dus opleiden voor het meubelmakersvak. De klachten begonnen met duizeligheid, een soort brommen in m'n oor, hartkloppingen, wazig in het hoofd(hersenmist), flinke hoofdpijn en echt slecht slapen. Op een gegeven moment durfde ik al niet meer zomaar naar huis te rijden, leefde ik op een strip paracetemol per dag ongeveer en moest ik ook eind van de dag even blijven wachten op werk (met nog meer paracetemol in nemen) voor ik naar huis kon rijden... Toen ik op een gegeven moment van m'n stoel af viel doordat ik simpelweg m'n hoofd omdraaide (door de onbalans vanwege extreme duizeligheid) en niet lang daarna zelfs m'n gehoor wegviel (toen ik dusvoor de klas stond) , dacht ik, oké dit is echt niet goed (en gewoon gevaarlijk), nu moet ik echt gaan kijken wat er met mij aan de hand is. Toen ik stopte met werken en thuis zat, werden de klachten eerst eigenlijk allemaal nog erger en besefte ik ook pas hoe slecht ik er aan toe was. In de 9e maand kreeg ik, door aanhouden bij de huisarts, een onderzoek naar de duizeligheid. Uiteindelijk bleek dat mijn ene kant veel minder functioneerde dan de andere kant en waren ook op de mri plekjes te zien (wat beschadigd is) vaak door ontsteking na infectie. Zo'n ontsteking aan je evenwichtsorgaan kan heel lang duren voordat het beter wordt en zal altijd een zwakke plek zijn. Maar op dat moment werd (door uiteindelijk het hele lijstje met klachten) en verdere onderzoeken en uiteindelijk hulp daarvoor na ongeveer 1 jaar echt genoemd dat het om longcovid ging. 

Toen ik dat wist ben ik eigenlijk gelijk gaan zoeken naar oplossingen om beter te worden. Vanalles proberen ed. Maar wat voor mij veel geholpen heeft zijn ademhalingsoefeningen (op YouTube), toen ik daarmee dagelijks begon heb ik wel een grote verbetering gemerkt. Nu merk ik niet meer echt verbetering daarmee, in die zin, maar wel kan ik bij overprikkeling en soms bij hoofdpijn mezelf hier een stuk beter door laten voelen. Ik start daar wel nog altijd de dag mee en voel me dan wel rustig, fijn begin van de dag. Ook doe ik aan volledig koud douchen, daar voel ik me vaak echt fitter en helderder van. 

Zo zijn er nog wel wat dingen die ik heb gedaan, maar dit bovenste heeft me echt langzaam vooruit geholpen en daardoor had ik dat uitzichtgevoel in ieder geval wel. En oja, wat mij ook geholpen heeft en waar ik nu nog baat bij heb zijn gemberwortelextract supplementen (dit helpt echter op het gebied van ontstekingen, maar ook voor en betere balans in de hormonen, mijn maandelijkse periode is nu dragelijker en daarnaast maakte het me ook helderder in m'n hoofd). 

Maargoed, het is alsnog een hele hobbelige weg. Vallen en opstaan. Nog een flinke terugval en meer andere bijkomende klachten gehad na een 2e keer covid helaas. Maar ik blijf steeds hele kleine stapjes vooruit gaan. Vooral gas terug nemen, rustmomenten en niet te veel willen is echt de key. Dat vindt ik zelf ook nog steeds heel moeilijk, maar daar wordt je wel steeds weer toe terug geworpen. Door minder te doen dan je kan, kom je juist vooruit (wat haaks staat op je gevoel, van steeds meer willen doen, om te laten zien aan anderen of jezelf, zie je ik kan het wel....)

Inmiddels ben ik heel langzaam weer wat in mijn eigen werkplaats/eigen onderneming aan het doen. Dat gaat het nu om ongeveer 2 uur per dag, 4 dagen per week. En dat gaat dus steeds met kleine dingen doen en lange pauzes, dus heel efficiënt werken en heel effectief is het nog lang niet, maar dat zorgt wel ook voor wat voeldoeningsgevoel en een doel van je dag... 

En zoals ik zei, slapen blijft inderdaad een dingetje nog. Dit gaat bij mij ook beter dan eerst. Maar wat je zegt, vooral wakker worden! 

Af en toe wakker worden vindt ik nog niet zo erg, maar soms lig ik zeker 2 uur achter elkaar wakker voor ik weer wat weg dommel en soms voelt het tegen het psychotische aan, qua wirwar en drukte in m'n hoofd. Dit komt voornamelijk bij overprikkeling, te veel doen of te veel mensen gezien/gesproken ed. Maar soms kan ik het ook niet goed in verband brengen met iets, dat vindt ik wel lastig. Want misschien ervaar jij dat ook wel, dat slecht slapen de volgende dag of soms nog 1 a 2 dagen later ook nog invloed heeft op je klachten.

Maargoed om even positief af te sluiten, zolang er verbetering blijft plaats vinden, ook al is dit in hele kleine beetjes, blijft er hoop en moet je daar echt proberen de kracht uit te halen! 

Heb jij hulp voor je klachten? En zou het kunnen dat je misschien nog te veel verwacht/vergt van jezelf waardoor je dus eigenlijk stil blijft staan? Misschien dat je toch nog een stapje terug kan doen waardoor er meer ruimte ontstaat voor herstel... (ik weet hoe moeilijk dat is, tijdens een intensief revalidatie traject begin dit jaar heb ik ook weer aardig stappen terug moeten zetten en elke stap was janken... Maar het heeft uiteindelijk wel die ruimte gegeven weer te kunnen verbeteren) Wees niet streng maar lief voor jezelf! 🧡

Hoop dat je er iets aan hebt!