Hoi,
Helaas heb ook ik na 2 jaar voorzichtig zijn begin maart Corona gekregen. Ik ben 2 weken ziek geweest en dacht wel weer aan het werk te kunnen omdat ik me langzaam beter voelde. Nog wel moe en een bruisend gevoel over mijn hele lichaam, druk op hoofd en borst, in mijn zij en oksel. Ook gepiep in mijn oren Ik dacht niet moeilijk doen, gaat wel weg en gaan! Ik kon weer zinnen uitspreken zonder naar lucht te moeten happen dus voelde me al beter. Inmiddels zijn we weer 3 weken verder en word het niet meer beter, ben rond 2 uur ‘s middags doodop. Ik denk erover om me maar gewoon ziek te melden, maar weet dat ik daar ook doodongelukkig van word…herkennen jullie deze klachten en wat moet ik nou doen? Bij de huisarts ben ik geweest en heeft bloedonderzoek gedaan. Mijn ontstekingswaarden waren nog verhoogd en vitamine D moet ik nu slikken. Ook moet ik voor longfunctie onderzoek. Verder naar de fysio. Maar ook werken erbij hou ik niet vol (mijn werk is zo dat ik geen halve dagen kan werken, want ik word per dag ingehuurd bij klanten)…
Wat is wijsheid, depri worden van thuiszitten of depri worden van de klachten. Vooral dat bruisende en tintelende gevoel word ik gek van!
groetjes Freya
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hoi Freya,
Wat een pittig dilemma! Ook ik stond voor dit dilemma na een COVID-besmetting.
Ik ben op aanraden van een vriendin gestart met fysiotherapie. Dat kostte veel energie en gaf veel spierpijn, maar na een half jaar voelde ik me een heel anders mens! Daarnaast heb ik ergotherapie gedaan. De ergotherapeut liet me een dagboek maken met activiteiten, de ervaren inspanning en de consequenties. Dat was confronterend. Van een klein boodschapje doen, moest ik anderhalf uur slapen. Op m'n 25e!
Zowel de fysiotherapeut en de ergotherapeut hebben me in laten zien dat ik continu over mijn grenzen ging en de situatie daardoor zo slecht bleef. Mijn lijf had tijd nodig om te herstellen en daar heb ik aan toegegeven. Samen met de ergotherapeut heb ik stap voor stap eerst de dingen opgepakt waar ik van genoot: koffie drinken met collega's, even een half uurtje bij mijn leerlingen kijken (ik werk in het basisonderwijs), een wandeling in de zon maken. Dat paste naast mijn fysioplan. Mijn lijf rustte uit en zo ben ik het werken weer gaan opbouwen. Ik ben weleens gefrustreerd en verdrietig geweest, maar omdat ik ook de dingen mocht oppakken waar ik blij van werd, was het goed vol te houden.
Hopelijk heb je iets aan mijn ervaring. Sterkte met het maken van je keuze.