Ben nu al 2 maanden aan het opbouwen, geen hoge bloeddruk meer en ademhaling onder controle. Maar nu heb ik spierpijn wat niet normaal is, heb gevoel dat ik uitval dan krijg. Meet me bloeddruk op, gezonde druk. Nu na het werk ben ik een partij moei en red het wel maar ben dan zo gebroken dat ik echt denk komt dit wel goed. Conditioneel ga ik het niet redden. Heeft iemand ook zo'n verrekte spierpijn dat het voelt alsof je lichaam loom is..of ben ik gewoon overwerk of sommige mensen denken heb ik een burnout
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hallo Ina
De kans is groot dat je baat bij magnesium malaat zou hebben.
Magnesium malaat is speciaal voor de spieren. Ik ken er ondertussen al een heleboel die er baat bij hebben nadat ik ze het had aangeraden.
Vitamine d helpt bij de opname van magnesium.
Magnesium serum olie om op de spieren te smeren werkt ook heel goed voor veel mensen.
Groetjes Petra
Dankjewel voor je reactie petra, tis gewoon eng vind ik dat de spieren zo reageren..zo loom en dat het lijk alsof je uitval krijg, en dan verkrampt . Kan het allicht proberen
Ik krijg die spierpijn als ik te ver ga. Het is bij mij sinds covid echt een teken van overbelasting, mijn fysieke en/of cognitieve grenzen overgaan. Rusten en weer minder doen verminderd het, of laat het verdwijnen. Ook je moeheid is een alarmbel.
Misschien gaat je opbouw toch te hard en moet je wat stappen terug doen.
Magnesium en al die andere middelen helpen bij mij helemaal niet met deze klachten. Dat gebruik ik al jaren, maar doet huer niks voor. Enkel rust, stappen terug en weer meer doseren en dus meer naar de fysieke grenzen van je lijf en cognitieve kunnen luisteren en handelen.
Hai wendy, de ergo had wel tegen me gezegt dat me lijf door de opbouw maybe protesteert want is te snel. Maar dat je zoveel hinder eraan heb. Ik denk nog effe en ik val neer zo verkrampt kan het ineens zijn. Soms denk hoeveel rust moet ik pakken. Voel me echt zielig af en toe door deze klachten
Ik zou toch oppassen en naar de ergo luisteren. Deze klachten waren bij mij, met de eerste reintegratie poging, de voortekenen voor volledige terugval op zowel fysieke als cognitieve klachten. Dat ging ook heel erg snel uiteindelijk. Het heeft 7 weken geduurd om er weer uit te komen en nog eens 2 maanden (nu ongeveer) om weer op het punt te komen waar ik voor de mislukte reintegratie van begin december was + nog een beetje beter, ondanks de tweede corona besmetting.
Na de mislukte reintegratie ben ik 2 maanden geleden opnieuw begonnen, medio januari ongeveer. Met om de dag 15 minuten werken. Nu 2 maanden later zit ik pas op 'om de dag 2 uur', maar wel klachtvrij gebleven met deze trage opbouw. Sinds deze week weer 4 dagen achter elkaar 2 uur, in plaats van om de dag 2 uur en mijn spieren doen weer ontzettend zeer. Was wel eigen verzoek omdat ik ritme en regelmaat begin te missen met om de dag en teveel wissel zo in op tijd en te laat naar bed, maar of het gaat lukken is een tweede. Ik mocht het 'proberen'.
Het gaat volgens de ergo en de bedrijfsarts om de hersteltijd na werkdagen en na dit soort klachten. Klachten mogen ook niet terugkomen, niet verergeren en er mogen geen nieuwe ontstaan. Als de hersteltijd er niet is, of te lang is, dan is het dus 2 stappen te ver en moet ik weer terug.
Leren luisteren naar je lijf en daar naar handelen is voor velen echt de enige manier om heel langzaam vooruit te blijven gaan, in plaats van achteruit. Je lijf verteld je heel veel, aan jou om er naar te luisteren en de dingen te doen die 'helpen'. Blijven doordenderen zal het denk ik niet beter maken.
Grote kans dat je te snel probeert op te bouwen.
ga maar eens terug naar de helft qua belasting die je nu doet op een dag, tot je klachten weg zijn. Opbouwen qua belasting moet echt in heel kleine stapjes en je zult continu heel goed naar je lichaam moeten luisteren.
Ben je extreem vermoeid en loom aan het einde van de dag. Worden bestaande klachten erger, of komen er nieuwe bij, dan is dat een duidelijk teken. Luister je niet naar je lichaam, kan dat tot een terugval leiden die weken tot maanden kan duren (Afhankelijk hoe lang je door pusht).
succes
Dankjewel renee voor je reactie.
Tis al moeilijk zat alles, de wil is er. Naar je lichaam luisteren is ook de kunst. Ik probeer in beweging te blijven maar die spierpijn en loom gevoel daar krijg ik zoveel spannjngen van dat ik een soort stressaanval krijg. Aan de buitenkant ziet niemand wat, maar van binnen voel ik me een oude dame die last heb van extreme spierpijn.