‘Dit lijkt op Long Covid’
Een aantal maanden later krijgt zij een coronabesmetting waarna ze ook benauwd wordt. Dan zegt haar fysiotherapeut naar wie ze doorverwezen wordt: ‘Jouw klachten lijken op een klassiek Long Covid beeld’. Mariëlle: ’Dat gaf een gevoel van, zie je wel, ik ben niet gek, mijn gevoel zat toch juist. Helemaal toen ook anderen deze diagnose bevestigden, zoals de sportarts en C-support. De diagnose gaf mij rust en was ook beter uit te leggen aan mijn omgeving. Het kan zijn dat het komt door de vaccinatie of dat ik rondom de vaccinatieperiode een coronabesmetting had, dat zullen we nooit weten. Wat ik nu wel zeker weet is dat ik Long Covid heb. Daar moet ik het nu mee doen.’
Alternatieve therapie
Met deze nieuwe diagnose op zak gaat Mariëlle onderzoeken wat haar verder kan helpen. Mariëlle: ‘Ik heb altijd open gestaan voor alternatieve zorg of therapieën. Ik heb mij verdiept in het brein en hoe ik mijn brein kan ontlasten en uit de continue stress-stand kan halen die is ontstaan door Long Covid. Ook doe ik oefeningen volgens de Epiphora methode om de doorbloeding in mijn brein te verbeteren. Dat helpt wel wat, maar ik kan nog steeds niet teveel doen. Ik vind niet bewezen behandelingen in het buitenland vaak een beetje eng en ook duur. Ik richt mij nu vooral op wat ik voor mijn lijf en geest kan doen om de Long Covid beter aan te kunnen.’
Lotgenotencontact
‘Ook heb ik deelgenomen aan een zelfsupportgroep van PostCovid NL. Dat was heel fijn, je hebt aan een half woord genoeg. Er was veel openheid en we luisteren echt naar elkaar. Ook kreeg ik een goede tip: Wissel mentale en fysieke inspanning met elkaar af, dat helpt. Je brein krijgt rust bij alleen fysieke inspanning en je lijft krijgt rust tijdens alleen mentale inspanning.’
Geluksmomenten
‘Van; wachten totdat ik beter word en bang zijn om niet meer de oude te worden. Naar; focus op wat ik wel kan én vertrouwen hebben in herstel. Die switch heb ik afgelopen periode gemaakt. Daar is natuurlijk veel aan vooraf gegaan, maar die wachtstand en angst brachten mij niks meer. De klachten gaan vast beter worden, maar nu staat het even stil. Misschien is dat een stukje acceptatie en ik heb daardoor minder frustratie. Ik wil weer geluksmomenten ervaren; mijn gezin, familie en vrienden, onze pup, de moestuin, een nieuw huis. Soms zijn ze er opeens en soms ga ik daar naar op zoek.’
