Tony (64) en Iris (66): ‘We zijn er even uit en dat geeft een echt vakantiegevoel’
Tony en Iris kregen ruim drie jaar geleden een coronabesmetting. Sindsdien kampen ze allebei met langdurige klachten zoals: prikkelgevoeligheid, cognitieve problemen, moeite met lopen en zware vermoeidheid. Ze wonen in de binnenstad van Dordrecht, waar het soms te druk is voor hun belastbaarheid. Een paar keer per jaar passen ze op het huis van iemand anders, een vorm van vakantie die hen goed past.
Hoe kwamen jullie op het idee?
“Iemand uit de familie vroeg of we op haar appartement wilden passen terwijl zij op vakantie was,” vertelt Iris. “Ze woont in een rustige buurt van Groningen, wilde graag dat er iemand in huis verbleef voor de veiligheid. Voor ons was het een ideale combinatie.” Sindsdien doen we het vaker, en zijn er via hun netwerk ook andere adressen bijgekomen. “Maar we doen het alleen als het goed voelt. Eén keer in de 3 a 4 maanden, anders is het te belastend.”
Waar letten jullie op?
“Een huis op een stille plek, liefst gelijkvloers, en alleen huisdieren zoals katten waar je niet veel zorg aan hebt,” zegt Iris. “Een hond die je veel moet uitlaten, dat lukt gewoon niet.” Door goed af te stemmen wat wel en niet kan, lukt het hen om met minimale belasting tóch even in een andere omgeving te zijn.
Wat brengt het jullie? “We zijn in die 3,5 jaar, wel op reis geweest,” vertelt Tony. “Maar huizenoppas voelt ook alsof we er even uit zijn. We zien natuur, zijn wat meer buiten, ontmoeten andere mensen. Soms borrelen we even. Dan ervaren we weer het vakantiegevoel. De mensen waar we voor oppassen zijn vaak ook erg dankbaar en iets kunnen betekenen voor een ander, doet ons goed.”
Een onverwacht voordeel:
“Door deze manier van vakantie hebben we ook lotgenoten ontmoet,” zegt Iris. “Via contacten op social media wisten we dat er lotgenootjes in de buurt woonde van waar wij oppasten. We spraken af om elkaar even in het echt te zien. Dat was voor alle partijen echt heel fijn. Een andere keer konden we onderweg pauzeren bij een lotgenoot. Die begreep direct wat we nodig hadden: even rust, en een tosti. Zo geweldig.”
Zijn er ook nadelen?
“Je moet flexibel blijven,” zegt Iris. “Eén keer was er een misverstand over wanneer we zouden komen en moesten we plots vertrekken. Dat vraagt iets van je veerkracht. Maar door aanpassingen voorkwamen we een PEM-reactie.” Ook haar enthousiasme moet ze soms temperen. “Je wilt alles zien, even kennismaken, alles tegelijk. Maar we hebben geleerd dat pacen écht nodig is. Stapje voor stapje.”
Om ervoor te zorgen dat je met zo min mogelijk klachten weg kan hebben Iris en Tony een aantal tips:
- Begin ruim op tijd met inpakken, verspreid het over meerdere dagen.
- Doe de eerste dagen op locatie zo min mogelijk.
- Plan ook rust in na thuiskomst.
- Overweeg terug te gaan naar dezelfde plek – dat geeft herkenning en minder
prikkels.
Ervaringsverhaal Corien (53): ‘We doen iets goeds, voor onszelf en de ander’
Een ander stel dat door post-covid en andere ziektebeelden niet meer kan werken, vond via een huis- en dierenoppas website een manier om tóch iets bij te dragen én zelf te genieten.
“Structureel vrijwilligerswerk lukt niet, we zouden te vaak moeten afzeggen. Maar op een huis en dieren passen lukt wél. En het doet iets goeds: voor ons én voor de ander. We verblijven in iemands huis, passen op huisdieren en genieten van een andere omgeving.”
Wat werkt voor hen?
"Bij het kiezen van een oppasadres letten ze goed op hun grenzen. Een huis in een rustige, groene omgeving heeft hun voorkeur. Honden met een grote beweegbehoefte slaan ze meestal over, tenzij de hond ook een ruime tuin heeft om in rond te rennen. Zo hoeven ze niet elke dag veel te lopen en kunnen ze op eigen tempo genieten." De adressen vinden ze via lokale weggeefgroepen op Facebook of speciale websites voor huizenoppas. Als het om een verre rit gaat, vragen ze soms een kleine benzinevergoeding. Als het kan, blijven ze wat langer: dat scheelt energieverbruik thuis én geeft hen meer tijd om echt tot rust te komen.
Wat voor hen essentieel is: eerst persoonlijk kennismaken met de bewoners. Zo weet je wat je kunt verwachten en of het goed voelt, Dat voorkomt misverstanden én zorgt voor een prettig gevoel aan beide kanten.
Wat brengt het hen?
“Je minder beperkt voelen door ziekte, niet voortdurend thuis opgesloten zitten, weer even deel uitmaken van de maatschappij. Een vakantiegevoel en iets voor een ander kunnen betekenen. Daarnaast rust, blije dieren, ontmoetingen met aardige mensen – én structuur. “Dieren verzorgen geeft ritme. Het aaien van dieren zorgt voor oxytocine – dat maakt je blij.”
Tot slot: past het bij jou?
Huizenoppas kan een fijne manier zijn om er toch even uit te zijn, zonder lange reis, of hoge kosten. Door goede afstemming en kleine stapjes kun je binnen je mogelijkheden tóch genieten van een vakantiegevoel
